Carpathian Newt
Karpatenmolch
Samica osiąga długość 7,5-10,0 cm, samiec 6,5-9,0 cm. Zarówno samiec, jak i samica posiadają trzy wzdłużne bruzdy na głowie i tułowiu. Grzbiet jednolicie rdzawobrązowy poza okresem godowym, kiedy to pojawia się plamistość grzbietu i boków. Środkiem grzbietu biegnie jasna, powyginana wstęga, obramowana ciemniejszą, również nieregularną linią. Podgardle i brzuch są żółtopomarańczowe, pozbawione plam, boki natomiast plamiste. W okresie godowym samiec nie posiada grzebienia, jedynie niski i gładki fałd skórny, a na końcu ogona cienką, bocznie spłaszczoną „nić ogonową”, która może mierzyć nawet 8 mm.
Taniec godowy traszek
Jajo traszki, fot. MM
Występuje w górskich lasach mieszanych lub iglastych, na śródleśnych polanach i zarośniętych łąkach, od Beskidu Śląskiego aż po Bieszczady a także w Tatrach i na Babiej Górze. Ze snu zimowego budzi się pod koniec marca. Gody trwają zwykle od kwietnia do połowy lipca. Na miejsce rozrodu wybiera małe, słabo zarośnięte stawy, często o błotnistym dnie oraz leśne źródła i zakola górskich potoków. Jaja składane są zwykle pojedynczo – zawijane w liście lub pędy roślin wodnych. Jajo jest nieznacznie wydłużone. Larwy po opuszczeniu osłon jajowych mierzą 6-7 mm, maksymalnie wyrośnięte zaś 26-35 mm. Metamorfoza następuje od połowy lipca do końca września. Podobnie jak u traszki górskiej, zdarza się, że larwy nie zdążą się przeobrazić przed zimą, rozwój kończą wtedy dopiero wiosną następnego roku. Zimuje na lądzie, w różnych ziemnych kryjówkach lub usypiskach kamieni. Sen zimowy rozpoczyna w październiku, w wyższych partiach gór już we wrześniu.
Samiec traszki karpackiej, fot. GO
Pokarm: głównie larwy komarów i innych muchówek, larwy pływakowatych, chruścików, skorupiaki wodne, dżdżownice, gąsienice, wije, ślimaki i owady lądowe.
Wrogowie: nieliczni, głównie zaskroniec.
Aktywna nocą, poza porą godową - wtedy aktywna całą dobę. Za dnia ukrywa się pod kamieniami i pniakami drzew lub w innych kryjówkach.