Common Frog
Grasfrosch
Ciało krępe, masywne, koniec pyska tępo zaokrąglony. Skóra gładka, delikatna. Samce mierzą 4,5-9,5 cm, samice zaś 5,5-10,5 cm. Ubarwienie bardzo zmienne. Na grzbiecie zasadniczo występuje brązowe tło, plamy w różnych odcieniach brązu, zieleni, żółci, możliwy też czarny wzór. Posiada dobrze widoczną charakterystyczną dla żab brunatnych tzw. maskę na bokach głowy. Brzuch żółty z drobnymi, najczęściej brązowymi plamkami. Samiec ma na palcach przednich kończyn szorstkie, ciemne modzele godowe, widoczne również poza porą godów. Ponadto w porze godów jest wyraźnie ciemniejszy od samicy, często czarny z niebieskawym odblaskiem. Wyraźnie też widoczne jest niebiesko zabarwione podgardle, w którym mieszczą się wewnętrzne rezonatory. U samic pojawiają się tzw. perełki godowe.
Modzele godowe na przednich kończynach samca żaby trawnej
Szata godowa samca żaby trawnej, fot. LK
Jeden z wariantów barwnych żaby trawnej, fot. AM
Żaba trawna, fot. MM
Pospolita na całym obszarze kraju. Poza porą godową przebywa na wilgotnych łąkach, w cienistych lasach i zaroślach, unikając otwartych i suchych środowisk. Ze snu zimowego budzi się zwykle na początku marca. Gody odbywa w małych i średnich zbiornikach wodnych, często w okresowych rozlewiskach o płytkiej wodzie. Rozpoczyna gody najwcześniej z naszych płazów, często w zbiornikach pokrytych jeszcze fragmentami lodu. Przy nawrotach zimy gody zostają przerwane i podjęte po ociepleniu. Gody trwają od pierwszej dekady marca do początku kwietnia. Samce, siedząc w płytkiej wodzie, nawołują samice chóralnym śpiewem. Ampleksus typu pachowego, często pary łączą się już w trakcie wędrówek na miejsce godów. Samica składa skrzek w postaci okrągłych pakietów. Jajo jest od góry ciemnobrązowe, od dołu jasnożółte. Larwy po opuszczeniu osłon jajowych mierzą 6-8 mm, natomiast w stadium maksymalnego rozwoju 32-52 mm. Metamorfoza następuje, w zależności od warunków pokarmowych, po upływie 1,5-4,5 miesiąca i rozciąga się zwykle na okres od czerwca do końca lipca. Zimuje na dnie strumieni, zagrzebana w mule. Na sen zimowy udaje się w październiku – listopadzie.
Pokarm: wszelkie owady lądowe i ich larwy, pajęczaki, ślimaki, dżdżownice, drobne płazy, gady, a także pokarm roślinny (fragmenty liści, nasiona).
Wrogowie: zaskroniec, żmija, ptaki szponiaste i sowy, lis, borsuk, kuna, jeż.
Dorosłe okazy wykazują aktywność zmierzchową i nocną, młode całodobową.