Rzekotka drzewna Hyla arborea

Wróć do spisu treści

Common Treefrog
Laubfrosch

Jest drobnym i delikatnym płazem o długich nogach i gładkiej skórze. Zarówno samce, jak i samice mierzą zwykle 3,5-5,5 cm. Cechą charakterystyczną rzekotki jest obecność okrągłych przylg na końcach palców. Grzbiet jest zwykle trawiastozielony, obrzeżony białym i czarnym pasem na bokach, natomiast brzuch jest jednolicie białożółty. Jedyną cechą odróżniającą samca od samicy jest obecność podgardzielowego rezonatora, widocznego w postaci silnie pomarszczonej, szarej skóry, kiedy samiec nie wydaje głosu. Rzekotka wykazuje dużą zdolność zmiany ubarwienia. W zależności od warunków środowiska i swojego stanu fizjologicznego może zmieniać barwę na szarą, brązową, a nawet niebieskofioletową.

15a

Palce rzekotki zakończone są przylgami, fot. LK

15b

Typowe ubarwienie rzekotki drzewnej, fot. MR

15c

Stalowoszare ubarwienie rzekotki, fot. LK

15d

Młoda rzekotka, fot. LK

Występuje na terenie całego kraju z wyjątkiem gór. Po odbyciu godów wędruje w pobliskie zarośla lub lasy, gdzie pędzi nadrzewny tryb życia. Ze snu zimowego budzi się zwykle w kwietniu, zaraz też przystępuje do godów, które trwają zwykle do drugiej połowy czerwca. Rozmnaża się w różnej wielkości zbiornikach, bogatych w roślinność wodną, zarówno w lasach, jak i na terenach otwartych. Gody odbywają się wieczorem i nocą. Samce wabią samice głośnym śpiewem – rytmicznym, często powtarzanym terkotem. Rzekotka, nasz najmniejszy płaz bezogonowy, jest jednocześnie najlepszym śpiewakiem – jej głos słyszalny jest z odległości ponad 1 km. Obniżenie temperatury poniżej 10oC powoduje przerwę w godach. Ampleksus typu pachowego. Samice składają jaja w małych porcjach (20-150 jaj), w postaci kulistych skupisk przyklejanych do pędów roślin wodnych. Jajo jest od góry jasnobrązowe, od dołu jasnożółte. Larwy po opuszczeniu osłon jajowych mierzą 5-6 mm, natomiast w stadium maksymalnego rozwoju 4,6-4,9 cm. Metamorfoza następuje po upływie 3 miesięcy, przeważnie w lipcu i sierpniu. Zimuje w różnych kryjówkach (szczeliny, opadłe liście, wykroty). Sen zimowy rozpoczyna w końcu września lub na początku października.

Pokarm: pajęczaki, owady (głównie pluskwiaki, mrówki, chrząszcze i skorki) i ślimaki.

Wrogowie: zaskroniec, różne ptaki i ssaki drapieżne.

Rzekotka jest najbardziej ciepłolubnym gatunkiem spośród naszych płazów. Wykazuje aktywność dzienną i zmierzchową. Najłatwiej obserwować ją w porze godów.