Na obszarach objętych projektem występują następujące zagrożenia wywierające negatywny wpływ na gatunki płazów i ich siedliska:
Śmiertelność płazów na drogach
Sezonowe migracje płazów mają często masowy charakter. W krótkim okresie czasu wędrują tysiące osobników, które napotykają na swej drodze różne bariery, w tym szlaki komunikacyjne. Szczególnie ważny jest okres wiosennych wędrówek. Większość ginących wówczas pod kołami pojazdów płazów to osobniki dojrzałe płciowo, a więc przygotowane do rozrodu, nierzadko w fazie godowej in amplexus. Okresy migracji mają zatem istotny wpływ na stabilność populacji płazów. Dla niektórych gatunków, występujących nielicznie w naszym kraju i w całej Europie, nawet niewielkie zmniejszenie liczebności osobników stanowi niebezpieczeństwo wyginięcia populacji na danym terenie. Wybudowanie podziemnych tuneli w poprzek drogi (działanie C.1), w miejscach, w których notuje się największą śmiertelność płazów na drogach, przyczyni się do ochrony tych zwierząt i zachowania odpowiedniej wielkości ich populacji; zagrożenie to występuje na wszystkich obszarach objętych projektem i dotyczy wszystkich gatunków płazów, a w szczególności ropuchy szarej, żaby trawnej, żaby moczarowej, żaby jeziorkowej i żaby wodnej.
Zanikanie miejsc rozrodu płazów
Płazy, m.in. kumak nizinny (Bombina bombina) - kod 1188, grzebiuszka ziemna (Pelobates fuscus) czy traszka grzebieniasta (Triturus cristatus) - kod 1166, potrzebują do swego rozrodu zbiorników wodnych. Doskonałym miejscem rozrodu dla większości płazów są niewielkie, płytkie, śródleśne i śródpolne zbiorniki wodne. Ich morfometria oraz lokalizacja sprzyjają jednak szybkiemu ich wypłycaniu i zarastaniu. W wyniku tego woda w zbiornikach utrzymuje się tylko w okresie wiosennym, stanowiąc swoistego rodzaju pułapkę dla rozmnażających się płazów. Skrzek złożony do wody w okresie wiosennym nie ma szansy pełnego rozwoju i wraz z wysychaniem zbiorników masowo ginie. Odtwarzanie zanikających zbiorników - usuwanie z nich nadmiaru roślin i osadów (działanie C.2), poprawi stan populacji tych zwierząt; zagrożenie to występuje głównie na obszarze "Ostoi Wigierskiej" i "Puszczy Rominckiej" i dotyczy wszystkich gatunków płazów, w tym kumaka nizinnego (Bombina bombina) - kod 1188 i traszki grzebieniastej (Triturus cristatus) - kod 1166.
Śmiertelność płazów w tzw. pułapkach antropogenicznych
Płazy giną nie tylko pod kołami pojazdów, ale również wpadając w różnego typu pułapki, z których nie potrafią się wydostać. Do takich pułapek należą m.in. drogowe urządzenia odwadniające - studzienki kanalizacyjne i deszczowe, kolektory oraz separatory, niezabezpieczone wykopy, zbiorniki wodne ze stromymi brzegami. Takie pułapki antropogeniczne powstają głównie podczas różnorodnych prac budowlanych, np. podczas budowy dróg, linii energetycznych czy mostów. Opracowanie rozwiązań technicznych zabezpieczających płazy (i inne drobne zwierzęta kręgowe) przed wpadaniem do pułapek (działanie C.3), stanowiących zarówno tymczasowe (podczas budowy), jak i trwałe (rozwiązania docelowe) elementy budowy infrastruktury technicznej przyczynią się do zmniejszenia śmiertelności drobnych zwierząt, w tym płazów.
Śmiertelność płazów w tzw. pułapkach antropogenicznych
Płazy giną nie tylko pod kołami pojazdów, ale również wpadając w różnego typu pułapki, z których nie potrafią się wydostać. Do takich pułapek należą m.in. drogowe urządzenia odwadniające - studzienki kanalizacyjne i deszczowe, kolektory oraz separatory, niezabezpieczone wykopy, zbiorniki wodne ze stromymi brzegami. Takie pułapki antropogeniczne powstają głównie podczas różnorodnych prac budowlanych, np. podczas budowy dróg, linii energetycznych czy mostów. Opracowanie rozwiązań technicznych zabezpieczających płazy (i inne drobne zwierzęta kręgowe) przed wpadaniem do pułapek (działanie C.3), stanowiących zarówno tymczasowe (podczas budowy), jak i trwałe (rozwiązania docelowe) elementy budowy infrastruktury technicznej przyczynią się do zmniejszenia śmiertelności drobnych zwierząt, w tym płazów.
Brak powszechnie dostępnej i wystarczającej informacji o miejscach krzyżowania się szlaków migracyjnych płazów ze szlakami komunikacyjnymi
Płazy występujące wzdłuż szlaków komunikacyjnych często giną pod kołami pojazdów, gdyż ich szlaki migracyjne przecinają się z drogami. W tym miejscach powinny być wybudowane przepusty dla płazów. Jednak brak informacji o tych miejscach uniemożliwia podjęcie właściwych decyzji. Prowadzenie monitoringu takich miejsc, włączając w to społeczności lokalne (działanie C.4), przyczyni się do zwiększenia liczby wybudowanych przepustów dla płazów, a tym samym zmniejszenia śmiertelności płazów na drogach.